ROZDZIAŁ 13

Mały wyszedł a ja znów usiadłem przy Milenie. Chwyciłem ją za rękę i gładziłem po niej, chcąc się nią nacieszyć.

- Wiem, że Cię strasznie zawiodłem nie będąc na Twoim pokazie, ale to nie zmienia faktu, że zawładnęłaś nie tylko moim umysłem ale już i sercem. Pokochałem Cię, więc nie możesz mnie teraz zostawić.

Nagle Milena ruszyła ręką. Spojrzałem na jej twarz a ona miała otwarte oczy i patrzyła na mnie uśmiechnięta :

- Skarbie ! Obudziłaś się ! Tak się o Ciebie bałem - w końcu i ja się uśmiechnąłem

Mocno ją przytuliłem do siebie a ona powiedziała :

- Michał ! Bo mnie udusisz.
- Przepraszam.

Od razu się od niej odsunąłem a ona patrzyła na mnie uśmiechnięta:

- Czemu tak na mnie patrzysz ? - spytałem zdziwiony.
- A nie mogę ? Cieszę się, że Cię widzę.
- Ja też. Nawet nie wiesz jak bardzo. Ja.. jak spałaś to cały czas do Ciebie mówiłem. Bałem się, że się już nie obudzisz.
- Ale jestem - uśmiechnęła się do mnie tak pięknie jak tylko ona potrafi.
- Tak się cieszę.

I znowu ją mocniej do siebie przytuliłem, ale teraz zapadła między nami dość niezręczna cisza. W końcu postanowiłem ją przerwać :

- Miluś ! Ja Cię tak bardzo przepraszam, że nie było mnie na Twoim występie.
- Michał ! Daj spokój.
- Ja po prostu...
- Nie musisz mi się tłumaczyć.
- Ale chcę. Wiesz, że jesteś dla mnie bardzo ważna i nie chcę, żebyś była na mnie zła.
- Nie jestem zła.
- Na pewno ? - wolałem się upewnić
- Tak. Wszystko jest ok.
- No dobra. To ja pójdę po lekarza.

I wyszedłem i już po chwili wróciłem z doktorem, który przeprowadził kilka badań, po czym powiedział :

- Wygląda na to, że wszystko w porządku, więc myślę, że jutro będzie Pani mogła wyjść do domu tylko będzie się Pani musiała przez parę dni oszczędzać.
- Już ja tego przypilnuję panie doktorze - odpowiedziałem za nią z szerokim ( jak na mnie ) uśmiechem
- O ! I to rozumiem.

I wyszedł a Milena powiedziała :

- No i co ja powiem mamie ?
- Nic, bo mama o niczym nie będzie wiedziała.
- Co ? Michał ! O czym Ty mówisz ?
- Zostaniesz z nami w Żorach na jakiś czas. Damian i ja musimy Cię pilnować.
- Ale ja mam studia.
- Jak tydzień albo 2 opuścisz to się chyba nic nie stanie.
- No nie wiem...
- Mała ! Proszę Cię. Chcę być pewny, że nic Ci nie jest. Zamieszkasz z Małym, bo on ma dużą chatę a ja będę codziennie u Was przesaidywał.
- No dobra ! Zgoda.

Ucieszyłem się, że się zgodziła. Chwilę jeszcze porozmawialiśmy, ale pielęgniarka mnie wygoniła, więc pocałowałem Milenę w policzek i ruszyłem do Wojtaszka. Byłem szczęśliwy, że Milena się obudziła jednak nie wiedziałem, że już niedługo zdarzy się coś tak złego.


Taki psikus, a co bd dalej.. Zobaczymy... Czekam na komentarze i pozdrawiam :* Do następnego :*