ROZDZIAŁ 40

Z perspektywy Michała :

Zgodziłem się pojechać z Misią do Damiana, ale cholernie się tego bałem. Nie, żebym coś przeskrobał, czy coś ale miałem jakieś takie dziwne przeczucie, że Agnieszka może coś odwalić. Bałem się tego, że mnie zaskoczy, Milena to zobaczy i nie da mi nic wytłumaczyć i będzie tyle z tego, co tak długo budowaliśmy. Ale wiedziałem, że nie mogę na to pozwolić. Moje przemyślenia przerwała Milena :

- Misiu, co się dzieje ?
- Co ? Nie, nic....
- No przecież widzę. Jesteś jakiś milczący.
- Myślałem nad pewnymi sprawami. Boję się.
- Ty ? A czego ?
- Że Agnieszka nam wszystko zepsuje.
- Nie zepsuje Misiu. Ufam Ci.
- Na pewno ?
- Tak. Kocham Cię.
- Ja Cb też skarbeńku. Bardzo mocno.

W końcu dojechaliśmy. Byłem pozytywnie naładowany po tym, co mi Milena powiedziała, lecz dalej się obawiałem Agnieszki. Plan był taki : wejść, powiedzieć co mam powiedzieć i wyjść. Udaliśmy się na górę.Otworzył Damian :

- O Bogowie !! Wysłuchaliście moich próśb. Dziękuję. Właźcie.

I weszliśmy do środka. Spytałem :

- Naprawdę jest tak źle, że sam sobie nie możesz poradzić ?
- Michał ! Ty mnie lepiej nie denerwuj, dobra ? Idź do niej i każ jej spadać.
- Dobra ! Idę. Trzymajcie za mnie kciuki.

Poszedłem do jej pokoju i zapukałem.

Z perspektywy Winiara :

Spacerowałem sobie po ulicach Warszawy z Kasią. Była tak blisko mnie a ja czułem dziwne pulsacje. W oddali zobaczyłem mojego kumpla, więc powiedziałem do Kasi :

- Poczekaj tu na mnie chwilę.
- A dokąd idziesz ?
- Yy.. ee.. do sklepu. Zaraz wrócę.
- No dobrze.

I odszedłem szybko podchodząc do Marcina. :

- Masz ten aparat ?
- Tak, mam, ale nie rozumiem po co Ci on ?
- Zobaczysz. Kiedy zobaczysz, że ona jest blisko mnie a ja obejmę ją ramieniem cykaj fotki.
- Dobra Winiar, ale powiedz mi po co ?
- Nie Twój interes. Po prostu zrób te zdjęcia dobra ?
- Dobra.

I poszedłem jeszcze do sklepu, żeby coś kupić, żeby Kasia się nie zorientowała więc kupiłem chipsy i wróciłem do Kasi.

- Poszedłeś po chipsy ?
- Tak, zgłodniałem.
- Oj Winiar. Ty to taki jesteś.. no jak małe dziecko...
- Ale słodkie prawda ?
- Pewnie.

I podszedłem do niej, objąłem ją ramieniem i nachyliłem się, tak, żeby wyglądało, że chce ją pocałować i wtedy kątem oka zauważyłem, że Marcin robi fotki. Pokazał palcem, że ma już ich sporo, więc się odsunąłem a Kasia spytała :

- Co Ty wyprawiasz ?
- Nic, chodź. Odprowadzę Cię do domu.

I ruszyliśmy a ja się zastanawiałem nad tym, jak dalej to wszystko rozegrać.

Z perspektywy Zbyszka :

Wróciłem z treningu do domu i byłem po prostu padnięty, ale mi się przypomniało, że miałem jeszcze dziś do Ani zadzwonić. Tak dawno z nią nie rozmawiałem, że zdążyłem się za nią już tak strasznie stęsknić. Akurat była na skypie, więc od razu wybrałem ZADZWOŃ. Dłuższą chwilę nie odbierała, ale w końcu zobaczyłem na ekranie jej śliczną buźkę.:

- Hej.
- Hej - odpowiedziała jakoś tak smętnie. Wiedziałem, że coś jest nie tak.
- Ania, co się dzieje ?
- Nic.
- No widzę przecież.
- Bo widzisz.. Niedawno była u mnie Twoja była Asia.
- Jak to Aśka u Ciebie była ?
- Nie wiem, nie mam pojęcia skąd wiedziała gdzie mieszkam.
- Czego chciała ?
- Powiedzieć mi, żebym się Tobą nacieszyła, bo Ty i tak wkrótce wrócisz do niej.
- Co ? No ona to ma tupet. Chyba jej nie uwierzyłaś, prawda ?
- Zibi.. Ja...
- Skarbie, przecież wiesz co ja do Ciebie czuję. Jesteś dla mnie bardzo ważna i nie chcę Cię stracić, rozumiesz ?
- Tak. Ja..
- Nie pozwolę, żeby Aśka to popsuła.
- Masz rację. Nie damy się jej intrygom.
- No i to rozumiem.
- To opowiadaj co tam u Ciebie ?

No i tak nam zleciała godzina rozmowy, ale Ania musiała już kończyć, bo musiała się pouczyć a ja postanowiłem rozmówić się raz a dobrze z Aśką.